W Polsce nieduże jak dotychczas zainteresowanie budownictwem pasywnym może wynikać ze stosunkowo wysokich kosztów, jakie trzeba ponieść w przypadku inwestycji w obiekt spełniający wymagania pasywności oraz z braku dostatecznej wiedzy wśród inwestorów, projektantów i firm budowlanych.
Zrównoważone budownictwo
Dom pasywny jest trwalszy (z uwagi na wysokie standardy dotyczące konstrukcji oraz użytych materiałów) niż budynek wybudowany w tradycyjnej technologii i przewyższa go jakościowo. Budownictwo pasywne wpisuje się także w założenia zrównoważonego rozwoju. Podczas użytkowania, budynki spełniające wymagania pasywności wykazują znacznie niższe zapotrzebowanie na energię cieplną niż budynki tradycyjne i energooszczędne. Do ogrzania takiego obiektu wystarczy 15kWh/m², a technologia zmierza w kierunku dalszego obniżenia zapotrzebowania na energię.
Brak pieca lub innego konwencjonalnego systemu ogrzewania w domu pasywnym zmniejsza ilość urządzeń, które muszą być poddawane serwisowaniu. Dobrze zamontowana stolarka i izolacja ścian zapewniają natomiast komfort akustyczny wewnątrz budynku.
– Dużą rolę w tego typu budownictwie odgrywają właściwe ukształtowanie bryły obiektu, odpowiednie rozmieszczenie okien oraz wysoka szczelność powietrzna. Stosuje się w nim również systemy wentylacji wyposażone w rekuperatory umożliwiające odzyskiwanie energii z powietrza oraz jego filtrację, co jest szczególnie istotne dla alergików – tłumaczy dr inż. Karol Kożuch z firmy AIB, produkującej rozwiązania izolacyjne.
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE z dnia 19 maja 2010r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków nakazuje państwom członkowskim aby w 2021r. (2019r. dla budynków zajmowanych przez władze publiczne i będących ich własnością) wszystkie nowo powstające obiekty charakteryzowały się „niemal zerowym zużyciem energii”. Konsekwencją wdrożenia dyrektywy na gruncie polskim jest rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, którym powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 2013 r., poz. 926). Konieczność spełnienia powyższych wymagań może być impulsem dla rozwoju budownictwa pasywnego w Polsce.
Dobry montaż
Domy pasywne wymagają wykorzystania specjalnych rozwiązań i kompleksowego podejścia do inwestycji. Jeden element (np. nieszczelne okno) może negatywnie wpłynąć na parametry całego obiektu. Poza jakością komponentów, tak samo ważny jest ich odpowiedni montaż.
W budynkach energooszczędnych, powszechną metodą jest montaż warstwowy stolarki z wykorzystaniem taśm okiennych. Ich rolą jest zabezpieczenie izolacji (zazwyczaj piany montażowej) przed działaniem wilgoci. W budownictwie pasywnym konieczne jest rozwiązanie wyższej klasy. Coraz częściej stosowany jest więc montaż stolarki w warstwie ocieplenia.
– To nowatorski sposób na ograniczenie strat ciepła w stosunku do montażu warstwowego, jest trwały i skutecznie izoluje akustycznie połączenie stolarka-mur – mówi dr inż. Karol Kożuch – Przykładem rozwiązania, które można tu zastosować jest system Integra Simplex – szybki i łatwy w montażu, zapewnia stabilne i wytrzymałe podparcie ciężkiego okna, umieszczonego w warstwie ocieplenia. Dopasowane do danego systemu stolarki profile mocuje się do lica muru poprzez ich równoczesne klejenie i skręcanie. W zbudowanej w ten sposób „ramie” osadza się okno. Doskonałą szczelność przestrzeni powstałej pomiędzy ościeżem a profilami uzyskuje się dzięki wykorzystaniu wielofunkcyjnych taśm rozprężnych Integra Chrome oferowanych przez firmę AIB. Ich zastosowanie jest cieplejszą alternatywą pianki montażowej – dodaje.
Montaż warstwowy z taśmami okiennymi i montaż w warstwie ocieplenia, stosuje się coraz częściej także w budownictwie standardowym. Zapewnia bowiem wysoką trwałość i jakość połączenia stolarka-mur oraz korzyści dla użytkowników budynku.
Źródło: AIB
Foto: AIB
